San, želja, Ti

Prepoznah ti lik

Iz sna i želje.

Te sjajne oči

U san su mi dolazile.

Miješao se njihov sjaj

Sa zorom,

Sa bijelom posteljom,

Sa zracima sunca,

Koje su moje oči upijale.

To jedan bješe san,

Ali ga bolje zapamtih

No bezbroj drugih koji se

Po budjenju sa javom izmiješaše.

Prepoznah te iz želje.

Iz želje koja premaši

I nadživlje sve druge želje,

Koja bujici vremena odolje,

Koje prodje, a ona ostade.

I ostade i onda

Kad zrelost razbi

Sve iluzije, zablude i nade.

Ta jedna želja ostade,

Kao jedna zvijezda vodilja,

Koja me danas tebi donese.

Poznajem te tek toliko,

Da te mogu prepoznati.

Ovoj priči znam početak i kraj,

A za sredinu – šta Bog da.

© Zlatko Živković